ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΜΑΡΙΝΑ

Σήμερα, 29.07.2016, στο χωριό Βελιάχοβο   κηδεύτηκε η 96χρονη Μαρίνα Παπά
Συλλυπητήρια στα παιδιά της και συγγενείς της. Αιώνια η μνήμη της.
ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΜΑΡΙΝΑ
Αγαπητοί χωριανοί
Αγαπητοι φίλοι και συγγενείς της θειας Μαρίνας
Σεβαστοί γιοί, θηγατέρες , εγγόνια, εγγόνες ,γαμπροί και νυφάδες της θείας Μαρίνας.
Συνήθως το στερνό αντίο για το αγαπημένο σου πρόσωπο,είναι πολύ δύσκολο να το προφέρεις. Έχει μέσα του πολύ πίκρα, πολύ πόνο, πολύ καημό.Σου μένει στο λαίμο, κουμπιάζεις, Σταματά στα χείλη, καίει.Δεν το πιστεύεις ότι αύριο δεν θα τα δεις αυτά τα ωραία μάτια. Δεν θα ακούσεις αυτή τη φωνή. Αυτή έχει ριζώσει και ηχεί σιγανά σε κάθε κύτταρο του σώματος σου.Δεν θα ακούσεις αυτή την πολύτιμη και ακριβή λέξη ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΠΩΣ ΞΗΜΕΡΩΣΕΣ;Και ήταν τόσο ωραία , τόσο γλυκιά όταν την έλεγαν τα χείλη της θεία Μαρίνας. Τώρα, γλυκιά μας θεία Μαρίνα, δεν υπάρχει ξημέρωμα για σένα.Τώρα η φωνή σου ταξιδεύει στην Βασιλεία του Ουρανού. Τώρα η γλυκιά σου φωνή πάει στην παράδεισο, να πει μια καλήμερα στον καλό σου σύζυγο, τον θείο Κώστα.Του

έλειψες, σε περίμενε με τόσο αγωνία.Ας συναντηθούν οι ψυχές σας εκεί στην απέραντη βασιλεία και να νιώσετε ότι είστε πάλι δίπλα ο ένας του άλλου, να γλυκοκυτάζεστε, να γλυκομιλήτε σαν κάποτε, σαν τα πουλιά την άνοιξη.Φεύγεις θεία Μαρίνα έτσι σιωπηλά, σαν μια αρχόντισσα. Δεν θα ανοίξεις τα μάτια σου να ιδείς πως γλυκοχαράζει η αυγή πάνω στην Μπουσκαβίτσα. Να θυμιθείς πως κατέβαινες από κει σαν πεταλούδα με τα ξύλα φορτωμένη. Περίμενε ο φούρνος . Περίμενε το ζυμάρι τα χρυσά σου χέρια.Γιατί με άγχος περίμεναν τα βλέμματα των πεινασμένων παιδιών σου.. Κι εσύ μέσα στην φτώχεια προσπαθούσες να τους δώσεις λίγο ευτυχία, λίγη ελπίδα για την ζωή.Και πάνω από όλα να τους φωτίσεις με αυτό το ωραίο στολίδι που είχες μέσα σου, την πλούστατη καλοσύνη, την αληθεινή ανθρώπινη αγάπη.Και τα παιδιά σου πήραν φως σε αυτή την πηγη καλοσυνη και αγάπη και ακτινοβόλησαν αυτή την μεγαλοπρέπεια που χαρακτιρίζει τον πολιτισμένο αξοπρεπής άνθρωπο. Φεύγεις περήφανη για αυτή την αποστολή σου και η κοινωνία του χωριού μας, και τα διπλανά σου έδωσαν το παράσημο: Λεβεντομάνα.Αν ζυγίσομε την ζωή σου . Τα βάσανα και οι πίκρες είναι βαρύτερα. Όμως κανένα παράπονο από τα χείλη σου .Ποτέ δεν έχασαν την γλύκα τους τα λόγια σου. Και όταν κι η πέτρα δεν άντεξε τον πόνο , εσύ τον άντεξες.. Γι’ αυτό μένεις λεβεντομανα, αρχόντισα, όχι απο πλουτη και περιουσίες, αλλά από το μεγαλείο της ψυχής της ανθρωπινης και παλικάρας μάνας.Η αρχοντιά σου πήγαζε από την ψυχή σου, ήταν ανάστημα της ανθρώπινης αγάπης. Ήσουν πάντα ευγενική με όλους, γιατί η ευγένεια πήγαζε από την καλοσύνη, τον ουμανισμό για τον άνθρωπο.Ήσουν σεβαστή ,.γιατί η εργατηκότητα σου, η σπουδαία συμπεριφορά, ήταν ένα στολίδι για εκτίμηση. Σε ένα στερνό αντίο , θεία Μαρίνα,συγχωρεσέ με, δεν μπορείς να πεις πολλά.Περισσότερο μιλάνε τα μάτια, οι καρδιές, οι ψυχές,. Αυτές μιλούνε σε τέτοιες στιγγμές.Δεν μπορώ να μην πάρομε παράδειγμα εμείς σήμερα από την αρμονική συζυγική σας ζωή. Σας ζηλεύαμε για τις σπουδαίες σας σχέσεις βασιζόμενες σε αγάπη και σεβασμό ο ένας για τον άλλον. Τώρα σε περιμένει ο θείο Κώστα να συνεχίσετε την ευτυχία σας στον παράδεισο., αφου είχατε μερικό διαστημα που ήσασταν μακριά ο ένας από τον άλλον.
Σιγά, σιγά η μέρα φεύγει
Και η νύχτα δεν θα αργήσει
Ταξείδι πήρε η θεία Μαρίνα
Και πισω δεν θα γυρίσει

Σου αφήνουν γεια οι βουνοπλαγιές
Το πονεμένο το χωριό σου
Σου λέμε αντίο όλοι μαζι
Γιοί, κοπέλες και σπιτικό σου

Σε περιμένουν τα αστέρια
Το παραπονιάρικο φεγγάρι
Σε περιμένει ο Μπάρμπα Κώστας
Να καθήσετε ζευγάρι

Το χώμα να είναι πούπουλο
Κι η γης φωλιά ζεστή
Ωρα καλή θεία Μαρίνα
Αιώνια η μνήμη , παντοτεινή

Του Παναγιώτη Μπόλη