Η ανατροπή ως οιονός

Οι εξελίξεις που συμβαίνουν από τα μεσάνυχτα στο πολιτικό σκηνικό της Αλβανίας αν μη τι άλλο δείχνουν ότι είναι καλά σκηνοθετημένες. Ενώ εμφανίζουν εξωτερικά τα συμπτώματα ενός dirty deal εις βάρος του τρίτου πολιτικού πόλου, βαθύτερα στοχεύουν στη δημιουργία

ενός σταθερού πολιτικού υπόβαθρου στο εσωτερικό της Αλβανίας. Προφανώς δεν είναι ένας ξαφνικός έρωτας του Ράμα με το Μπάσα αλλά υποταγή σε υποδείξεις ισχυρού εξωτερικού παράγοντα.

Η εφήμερη ανάλυση παρ’ ότι οι πληροφορίες για το παρασκήνιο είναι με το σταγωνόμετρο εστιάζουν στο πως στήνεται πλέον το προεκλογικό και εκλογικό παίγνιο επισκιάζει θεληματικά ή αθέμιτα πολύ βαθύτερες συνέπειες.

Σήμερα η Πρεσβεία των ΗΠΑ στα Τίρανα ανάρτησε πριν την ανατολή του ηλίου στην ιστοσελίδα της ένα πανό με το “Bravo” στους δύο αρχηγούς που ψες σε απόλυτη απομόνωση κατάφεραν όσα επί πολλά χρόνια δεν είχαν καταφέρει. Το ταξίδι του Yee βοηθού ΥφΥπεξ των ΗΠΑ στα Τίρανα λειτούργησε όντως σαν μαγικό φίλτρο. Άλλη μια φορά όπως προ κάποιου διαστήματος στα Σκόπια ο συγκεκριμένος διπλωμάτης ειδικών αποστολών απέδειξε ότι είναι «αποτελεσματικός». Καταδεικνύει επιπλέον την απόλυτη προσύλωση των αλβανικών ελίτ όχι σε αναλύσεις αλλά σε εντολές του υπερατλαντικού συμμάχου. Κάπου εδώ ίσως πρέπει να αναζητηθεί και η άκρη του νήματος για τη σκοπιμότητα αυτής της ισοπεδοτικής για τη δημοκρατία διαδικασίας πλην όμως εγγυητικής για πολιτικό σταθερό τοπίο στα επόμενα δύο – τρία χρόνια.

Με την εμπειρία της συγκυβέρνησης ΣΚ – ΔΚ σε προεκλογική περίοδο παρότι αυτό καταλύει τη δομική λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος τίποτε δεν αποκλείει αυτό να επεκταθεί και μετεκλογικά με την πρόφαση δήθεν της μεταρρύθμισης στο χώρο της δικαιοσύνης και άλλες τομές στο δημόσιο βίο.

Και λέμε πρόφαση διότι αυτά θα μπορούσαν να επιτευχθούν και με άλλους τρόπους. Τούτων δοθέντων η ανατροπή αυτής με ισοπέδωση των διαφορών και η συμπόρευση πλέον των αντίπαλων πολιτικών παρατάξεων μπορεί να είναι και ένας οιονός για τις εξελίξεις που δρομολογούνται απ’ τις ΗΠΑ στην περιοχή, ειδικά σε ότι αφορά την ενοποίηση των αλβανικών πληθυσμών. Υπάρχει ήδη πληθώρα δημοσιευμάτων και αναλύσεων όπου όχι μέσα απ’ τις λέξεις αλλά ευθαρσώς, ισχυρά κέντρα στρατηγικών αναλύσεων βλέπουν ως μια λύση κατευνασμού των κινδύνων αστάθειας στα Δυτικά Βαλκάνια την ένωση των αλβανικών πληθυσμών σε ενιαία κρατική οντότητα.

Προφανώς αυτό αποτελεί και επιλογή των ντόπιων πολιτικών ελίτ. Παραμερίζοντας άλλες παραμέτρους και συνέπειες που θα έχει για την περιοχή και μην απαντώντας σε ανυσηχίες που προκείπτουν θεωρώντας τα, κατά το γνωστό ελεγχόμενες παράπλευρες απώλειες, οι Αμερικανοί και Γερμανοί δεν αποκλείεται να υοθετήσουν ως πολιτική πράξη όσα έως σήμερα αποτελούν υποθέσεις εργασίας γνωστών think tanks.

Εάν έτσι τεθεί το θέμα τότε ερμηνεύονται και οι απρόβλεπτες ραγδαίες εξελίξεις στην σταθεροποίηση του εσωτερικού πεδίου στην Αλβανία και για το πιο είναι το δέλλεαρ που προσφέρθηκε. Υπό το πρίσμα αυτό καθόλου απίθανη και η συγκυβέρνηση των μεγάλων έως την επίλυση του «αλβανικού ζητήματος».

ΠΗΓΗ: http://tachydromos.org