Απ: τραγούδια του θανάτου και μοιρολόγια
Κοίτετ’ ο ξένος, κοίτεται στην άκρη στ’ αργαστήρι,
το χέρ’ βαν’ προσκέφαλο, τημ ψάθα έχει στρώμα
δίχως μανούλα στο πλευρό, γυναίκα στο κεφάλι.
- Ξένι μ’ πούνε η κλίνη σου, το ξυλοκρεβατό σου,
πουν’ και το κόκκινο κιλίμ’ το πράσ(ι)νο μαξιλάρι,
να κάτσει η μάνα στην κορφήκ’ η αδερφή κοντά σου,
να κάτσει κ’ η κουριμαδιά μέσ’ στο προσκέφαλο σου,
με τα μαλλιά τους ξέπλεγα στο αίμα γκυλιμένη.
από τη συλλογή του ΧΑΣΙΩΤΗ τραγούδι της ξενιτιάς που το τέλος του ξεβάφει κόκκινο, ξεβάφει αίμα. στο αίμα γκυλιμένη! μια βία ανείπωτη ελλοχεύει απρόσμενα στήνοντας καρτέρια στα ηπειρώτικα τραγούδια....
το χέρ’ βαν’ προσκέφαλο, τημ ψάθα έχει στρώμα
δίχως μανούλα στο πλευρό, γυναίκα στο κεφάλι.
- Ξένι μ’ πούνε η κλίνη σου, το ξυλοκρεβατό σου,
πουν’ και το κόκκινο κιλίμ’ το πράσ(ι)νο μαξιλάρι,
να κάτσει η μάνα στην κορφήκ’ η αδερφή κοντά σου,
να κάτσει κ’ η κουριμαδιά μέσ’ στο προσκέφαλο σου,
με τα μαλλιά τους ξέπλεγα στο αίμα γκυλιμένη.
από τη συλλογή του ΧΑΣΙΩΤΗ τραγούδι της ξενιτιάς που το τέλος του ξεβάφει κόκκινο, ξεβάφει αίμα. στο αίμα γκυλιμένη! μια βία ανείπωτη ελλοχεύει απρόσμενα στήνοντας καρτέρια στα ηπειρώτικα τραγούδια....
ΠΗΓΗ: από ΑΠΕΙΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου