Βαλκανικός αντιευρωπαϊσμός

Tου Σταυρου Τζιμα

Αν πριν από πέντε-δέκα χρόνια ρωτούσες ένα Σέρβο, Αλβανό, Κροάτη, Σλαβομακεδόνα πώς οραματίζεται το μέλλον το δικό του και των παιδιών του θα σου έλεγε ανεπιφύλακτα εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ολο και περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζονται απογοητευμένοι και αντιμετωπίζουν με δυσπιστία την ευρωπαϊκή προοπτική.

Στην Κροατία, που στο πρόσφατο δημοψήφισμα είπε το «μεγάλο “ναι” στην E. E.», ένας στους τρεις πολίτες ψήφισε κατά της ένταξης, ενώ στην κάλπη προσήλθε, για ένα υποτίθεται υψίστης σημασίας γεγονός, μόνο το 43,5% των ψηφοφόρων, με το υπόλοιπο 56,5% να αδιαφορεί. Το αντιευρωπαϊκό κόμμα του Τόμισλαβ Νίκολιτς στη Σερβία εμφανίζεται πρώτο και με διαφορά στις δημοσκοπήσεις, παραμονές των εκλογών, απειλώντας με ανατροπή του φιλοδυτικού κυβερνητικού μπλοκ του Τάντιτς. Στο Κόσοβο οι αντιευρωπαϊστές της κίνησης «Αυτοδιάθεση» αυξάνουν ταχύτατα την επιρροή τους, κυρίως στους νέους και άνεργους Αλβανούς. Ενα διαρκώς αναπτυσσόμενο στα Τίρανα εθνικιστικό κίνημα με σημαία τη «Μεγάλη Αλβανία» διακηρύσσει τον αλυτρωτισμό, «όραμα» ξένο προς την ευρωπαϊκή ιδέα, ενώ στα Σκόπια οι κυβερνώντες, μέσα από τον υπέρμετρο πατριωτισμό, καλλιεργούν εντέχνως στην κοινή γνώμη ραφιναρισμένο αντιευρωπαϊσμό.

Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι το ευρωπαϊκό όραμα των λαών στα δυτικά Βαλκάνια αρχίζει να ξεθωριάζει, δίνοντας τη θέση του στους εθνικισμούς. Δεν είναι μόνο η κρίση και η εσωστρέφεια στην Ε. Ε. που προκαλούν ευρωσκεπτικισμό και κάνουν τους ανθρώπους να αναρωτιούνται αν υπό τις υφιστάμενες συνθήκες παραμένει ενεργό το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων για διεύρυνσή της με χώρες, οι οποίες κουβαλούν σοβαρά οικονομικά αλλά και εθνοτικά προβλήματα. Η ανελέητη επιμονή της Γερμανίας να γονατίσει σε σημείο εξευτελισμού τους Σέρβους στο θέμα του Κοσόβου προκειμένου να τους ανοίξει (;) τον δρόμο για τις Βρυξέλλες εξωθεί έναν ολόκληρο λαό στο αδιέξοδο του εθνικισμού. Και όσο το εθνικιστικό θερμόμετρο ανεβαίνει στο Βελιγράδι τόσο πιο πολύ αυξάνεται και ο εθνικιστικός πυρετός στους Αλβανούς.

Στη σύνοδο κορυφής το 2003 στη Θεσσαλονίκη οι Ευρωπαίοι ηγέτες είχαν ορίσει ως καταληκτική ημερομηνία για την ένταξη όλων των χωρών της δυτικής Βαλκανικής στην Ε. Ε. το 2014. Πίστευαν ότι το ευρωπαϊκό όνειρο θα έχει απορροφήσει μέχρι τότε τα προβλήματα των βαλκανικών εθνικισμών και θα εμπεδωνόταν η ανέφελη αρμονική συνύπαρξη των λαών της περιοχής. Αποδεικνύεται λάθος και γι’ αυτό έχουν ευθύνες και οι ισχυροί της Ε. Ε.

Η Ελλάδα επωμίστηκε το βαρύ κι ασήκωτο γι’ αυτήν φορτίο της προώθησης της «Ατζεντας 2014» που ειδικά τώρα μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να ακούγεται. Γι’ αυτό και πολύ καλά έκανε το ΥΠΕΞ που δεν προχώρησε στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών των δυτικών Βαλκανίων, που σχεδιαζόταν να γίνει στη Θεσσαλονίκη με αυτό το θέμα τις επόμενες μέρες.

από: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 

ΠΗΓΗ:  Βορειοηπειρωτικά