Ο Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης ήταν παρόν στην εκδήλωση του Αλύκου και σχολίασε τα γεγονότα.
συνέντευξη στον Δημήτρη Ζαφειρόπουλο Τιμήθηκε και φέτος η μνήμη των τεσσάρων παλικαριών στο Αλύκο των Αγίων Σαράντα στη Βόρειο Ήπειρο, που 20 χρόνια πριν, προσπάθησαν να σπάσουν το φράγμα των συρματοπλεγμάτων που τα χώριζαν από τη μάνα Ελλάδα, αλλά τα θέρισαν τα πολυβόλα των Αλβανών. Ήταν ένα από τα τελευταία εγκλήματα του κομμουνισμού σε βάρος των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, που σηματοδότησε και την έναρξη διαδικασιών για την κατάρρευσή του. Από εκείνη τη μέρα, κάθε χρόνο, με πρωτοβουλία της «Ομόνοιας», της πολιτικής οργάνωσης που εκπροσωπεί την εθνική ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, τιμάται η μνήμη των τεσσάρων Ελληνόπουλων στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, το χωριό Αλύκο, σε μία μεγαλοπρεπή εκδήλωση, στην οποία συμμετέχουν και εκπρόσωποι της εκάστοτε αλβανικής κυβέρνησης! Προσπαθούν έτσι οι Αλβανοί να ρίξουν τις ευθύνες για τη δολοφονία στο τότε καθεστώς, παραγνωρίζοντας ότι ακόμη και σήμερα ο βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός θρηνεί θύματα της αλβανικής θηριωδίας, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη φρικτή δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα. Η φετινή επέτειος συνέπεσε με άλλα τρία σημαντικά γεγονότα: με τα αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν του Βορειοηπειρώτη οπλαρχηγού Θύμιου Λώλη, στη γενέτειρά του, το χωριό Κρανιά, κοντά στο Αλύκο, την επέτειο της εκδημίας του αειμνήστου μητροπολίτη Κονίτσης Σεβαστιανού και την εορτή του Αγίου Σπυρίδωνος. Στη Βόρειο Ήπειρο βρέθηκε ο δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης Γιάννης Κουριαννίδης, με τον οποίο η εφημερίδα μας επικοινώνησε για να μας μεταφέρει το κλίμα της ημέρας.
Κύριε Κουριαννίδη, πληροφορηθήκαμε ότι παραβρεθήκατε και καταθέσατε στεφάνι στη μνήμη των τεσσάρων αδικοχαμένων Ελληνόπουλων στο Αλύκο της Βόρειας Ηπείρου. Πείτε μας λίγα λόγια για το κλίμα που επικράτησε.
Φέτος συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από τη δολοφονία των παιδιών. Στην περίπτωση των γονιών τους, θα λέγαμε ότι ο πανδαμάτωρ χρόνος έδρασε κάθε άλλο παρά εκτονωτικά. Ο πόνος είναι μεγάλος και με τη συμπλήρωση εικοσαετίας μάλλον έγινε πιο έντονος. Σκεφτείτε ότι τα παιδιά αυτά θα ήταν σήμερα από 37 έως 47 ετών και θα αγωνίζονταν για το καλό της ιδιαίτερης πατρίδας τους, είτε εκεί είτε στη μητροπολιτική Ελλάδα.
Διαβάσαμε σε αλβανικά ΜΜΕ ότι έγιναν κάποια επεισόδια φέτος.
Ναι, πράγματι. Δεν θα μπορούσε να λείψει το σαράκι της φυλής μας, η διχόνοια. Ας όψονται οι παρεμβάσεις των ελλαδικών κομμάτων και πολιτικάντηδων, που έσπειραν το σαράκι του διχασμού και στη Βόρεια Ήπειρο. Μικροκομματικές αντιπαλότητες έκαναν την εμφάνισή τους φέτος, αμαυρώνοντας την εκδήλωση, αλλά πάντα υπάρχει και η θετική οπτική. Κατά την άποψή μου, θα πρέπει να κρατήσουμε από την όλη ιστορία τον φανερό ζήλο και των δύο πλευρών, να υπερτονίσουν την ελληνικότητα των Βορειοηπειρωτών και το ποιος από τους δύο είναι πιο Έλληνας από τον άλλον! Ωραία και αισιόδοξη άμιλλα, πράγματι!
Μάθαμε και για την αποκάλυψη ενός μνημείου για έναν Βορειοηπειρώτη οπλαρχηγό.
Για τον Θύμιο Λώλη. Πράγματι, ηρωική μορφή, που πέθανε στην Αθήνα το 1961, με πένθος στο πέτο του σακακιού του, που το φορούσε χρόνια, για να τονίσει την πίκρα του για τη μη απελευθέρωση της ιδιαίτερης πατρίδας του! Αγωνιστής σε όλη του τη ζωή, από παληκαράκι ακόμη, στους βαλκανικούς πολέμους, στο 1940, στην Αντίσταση... Επιτέλους τιμήθηκε η μνήμη του χάρη στις πιέσεις της οικογένειάς του προς την Ελλάδα, αλλά και την επιμονή και τις πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Παντούλα. Ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη, τόσο για μένα όσο και για τους φίλους από τη ΣΦΕΒΑ, με τους οποίους συνταξίδεψα, η εκδήλωση αυτή.
Η ΣΦΕΒΑ έχει πλούσια δράση στην περιοχή, απ' όσο μπορούμε να γνωρίζουμε.
Με σημαντικότερη μάλιστα τη στήριξη ελληνικών φροντιστηρίων. Επισκεφθήκαμε μάλιστα ένα, στο χωριό Μπίστριτσα, όπου δώσαμε δώρα στα παιδιά, που μας έψαλαν τα κάλαντα και απήγγειλαν πατριωτικά τραγούδια. Συγκινητικές στιγμές, όπως κι αυτές που ζήσαμε πριν περάσουμε τα σύνορα, την παραμονή, επισκεπτόμενοι τη μονή του Μολυβδοσκέπαστου, όπου προσκυνήσαμε στον τάφο του αειμνήστου μητροπολίτη Σεβαστιανού, του πρωτεργάτη στην ανάδειξη του Βορειοηπειρωτικού. Στιγμές που θα σας πρότεινα να ζήσουμε του χρόνου όλοι μαζί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου