Η ΝΕΑ ΚΙ Η ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ

Λέμε την ξεχωριστή θεματική παρουσίαση των τραγουδιών για την ΞΕΝΙΤΙΑ να τη συνεχίσουμε αυτοτελώς από εδώ. και στέλνουμε άλλο ένα άγνωστό μας τραγούδι που συναντιέται με άλλα τραγούδια γνωστά ή γνωστότατα σε στίχους του, τη "νεραντζούλα" και το "σε περικαλώ βοριά μου". εδώ ο ξενιτεμένος αναθεματίζεται σαν ταξιδευτής. αναθεματισμός στο ίδιο το ταξίδι για το τίμημα του μισεμού

Η ΝΕΑ ΚΙ Η ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ

Νεραντζούλα φουντωμένη, πούναι τ’ άνθια σου;
πουν’ η πρώτη λεβεντιά σου, πουν τα κάλλη σου;
- Τράβηξε, βοριάς αέρας και τα σκόρπισε,
κ’ η φουρτούνα του πελάγου τ’ αποχάλασε.
- Σε παρακαλώ βοριά μου, τράβα χαμηλά,
να σκορπίσεις την αντάρα και τα σύννεφα,
για ν’ αράξουν τα καράβια τα Ζαγοριανά.
Όλα τα καράβια αράξαν, κι όλα φάνηκαν,
κι ο λεβέντης ο δικός μου δεν εφάνηκε,
και ποιος ξέρει σε ποιό κύμα δέρνει να πνιγεί.
- Και δεν κλαις την ομορφιά σου κόρη ν-όμορφη,
μόνε κλαις τον ταξιδευτή που σ’ απάριασε;
Τάχα ποιαν θε να φιλήσει τα μεσάνυχτα,
τάχα ποιαν θε ν’ αγκαλιάσει το ξημέρωμα;