Επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιο, από έναν βελιαχοβίτη!

Μακαριότατε!

Αν είναι να με γνωρίσετε έστω και λίγο μέσα από αυτήν την επιστολή, είναι σημαντικό να ξέρετε ποιος είμαι και τι ζητάω από σας. 

Το όνομά μου είναι Αλέξανδρος. Είμαι 40 ετών, πατέρας 2 παιδιών, επίσης είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας ,εκπρόσωπος σχολικής επιτροπής στην Α' βάθμια Εκπαίδευση και για την Δικτυακή ενημέρωση, της Ένωσης Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων Αγίων Αναργύρων Καματερού και μέλος στο Δ.Σ.του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 5ου Δημοτικού Σχολείου Αγίων Αναργύρων , Αττικής.

 Μπορεί να είμαι μακριά από το χωριό και τον τόπο μου, αλλά δεν παύω να σκέφτομαι και να προσπαθώ για το χωριό και τους ανθρώπους του.

Δεν θέλω ετικέτες, δεν θέλω να ζω χωρίς να υποστηρίζω αυτό που είμαι και όχι αυτό που 

θέλουν οι άλλοι. Δεν θέλω να έχω κύριο κίνητρο τα χρήματα.

Είμαι από το χωρίο Βελιάχοβο επαρχίας Μεσοποτάμου στην Β. Ηπειρο . Στόχος μου
είναι να φθάσω τα Ιμαλάια, γιατί έτσι
το αποκαλούν χαριτωμένα μερικοί το χωριό μου. Εδώ επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω δυο λόγια του συγχωριανού μου, μουσικοσυνθέτη και συγγραφέα, του κ. Κώστα Νούσια: «Ορεινός και δύσκολος ο δρόμος για το Βελιάχοβο. Τέτοιοι είναι συνήθως οι δρόμοι προς την ομορφιά και την ύπαρξη». 

Εδώ και καιρό παρακολουθώ με θαυμασμό μέσα από το δικό μου φινιστρίνι και ότι πιάνει η 

κεραία μου από ανθρώπινο ενδιαφέρον τον ψυχικό σας κόσμο, την απλότητα σας και τη γλύκα στους λόγους σας που προσεγγίζει την αγιότητα.

 Αυτή η αγάπη που μου μετέδωσε ο πατέρας και οι παππούδες μου για το χωριό και για 

την πατρίδα μου την Β. Ήπειρο, και η εκτίμηση προς το πρόσωπό σας, με οδήγησε να 

βρω το θάρρος να σας εκφράσω τα θερμά συναισθήματά μου και να σας πω, πως μπορεί 

καμιά φορά να ήρθατε σε σύγκρουση με πολλούς γιατί δυσκολεύτηκαν να καταλάβουν το 

πνευματικό περιεχόμενό σας, αλλά πιστέψτε με, κάθε λέξη σας έχει τα δικά σας αποτυπώματα έχουν αξιοπρέπεια. Τα μεγαλύτερα μαθήματα ζωής και ηθικής, θα διατυπωθούν σε μας από τις δικές σας δοκιμασίες και θα μας κάνουν, αν όχι τέλειους όπως εσείς, πιο ώριμους, πιο καλούς. Κι έχει ο Θεός. Αυτή ίσως είναι η αμοιβή κάθε ανθρώπου. Φεύγοντας να αφήνει κάτι παντοτινό. Αγάπη - ευγένεια - χιούμορ - δύναμη. 

 Μακαριότατε!

Ένα παμπάλαιο χωριό που κάποτε ήταν κεφαλοχώρι της περιοχής μας με ιστορία, μυθολογία και αρχαιότητες, που είχε εφτά εκκλησίες με σημαντικότερη εκείνη της Μονής της  Αγίας Τριάς  (η αλλιώς Μονή Δρυογονοβουνίου ), τώρα αργοπεθαίνει λόγω κακών συνθηκών, αδιαφορίας και εγκατάλειψης από τους πάντες. 

Θα σας παρακαλούσα ταπεινά όπως, να βάλετε λιγάκι το χεράκι σας για την επισκευή του 

Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο Ιερός Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, τον οποίο επισκέφτηκε ο Άγιος Κοσμάς ορμώμενος από τη Δρόβιανη καθώς λένε και οι παλαιοί μας, τώρα έχει υποστεί μεγάλη καταστροφή. Σωριάστηκε από παντού, ενώ έχουν απομείνει μόνον δυο από τα τείχη του και διαφυλάσσονται ακόμα λίγες από τις εικόνες του. Σημειώνω ότι, αντίθετα από την εκκλησία του Αγ. Νικολάου, η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς από τη λαίλαπα του καθεστώτος Χότζα, το εκκλησάκι αυτό της Παναγίας, ως εκ θαύματος δεν το άγγιξε κανένας. Τώρα όμως θλίβεται η καρδιά μας σαν το βλέπουμε σε μια τέτοια κατάσταση. 

Τα χρήματα που θα έδινε ο καθένας μας, στη σημερινή συγκυρία, δεν θα έφταναν για την 

ανοικοδόμηση του. 

Θέλω οι παππούδες και η γιαγιές μας, αυτοί οι λίγοι που είναι στο χωριό και κρατούν 

Θερμοπύλες, να μπορούν να ανάβουν ένα κεράκι σε καινούριο εκκλησάκι και όχι πάνω στα 

ερείπια του. Θέλω με τη βοήθεια της Παναγίας, να επιστρέψω κάποτε στο χωριό και στον τόπο μου μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους νέους. 

Θέλω να ξαναδώ αυτό το χωριό να ζωντανέψει, να ακούω τις παιδικές φωνούλες που άκουγα κάποτε.

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΑΣ 

Αλέξανδρος Χ. Γκίνος

3/11/2014

Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου

Παναγιά της Κοίμησης της Θεοτόκου

 Μονή της Αγίας Τριάδος (η αλλιώς Μονή Δρυογονοβουνίου)