ΤΣΑΙ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ

 

ΕΠ ΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ   ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Sideritis  euboea

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ 

Ανήκει  στα  είδη  της  ελληνικής  χλωρίδας.  είναι   θάμνος   πολύκλαδος   αρωματικός  και  φαρμακευτικός ,  αυτοφυές  συναντάται  κυρίως  σε  ορεινες  περιοχές  και  σε  ξηρές  πετρώδεις  τοποθεσίες.  Το  ύψος  του  είναι 20-60  εκατοστά,  το  κατώτερο  μέρος  είναι  ξυλώδες  τα  φύλλα  του  έχουν μήκος  2-4  εκατοστά  και  1-2  εκατοστά  πλάτος,  είναι  μικρά  και  επιμήκημε  λευκό  χρώμα  και  βελούδινο  τρίχωμα.  Τα  άνθη  του  είναι  κίτρινα  και επάνω  σε  μπουμπούκια  τα  όποια  έχουν  χρώμα  ανοιχτό  πράσινο.  Είναι πολύ  αρωματικό  και  ήπιο  διουρητικό.  τα  στελέχη  και  τα  φύλλα  συλλέγωνται  κατά  τον  Ιούνιο  και  Ιούλιο  και  χρησιμοποιείται  για την  παρασκευή αφεψήματος

Ποικιλίες

Στην Ελλάδα

Αυτοφύονται περίπου 17 είδη, τα γνωστότερα είναι:

• τσάι βλάχικο (και στο Άγιο Όρος μπεττόνικα) (Sideritis athoa)
• τσάι του Μαλεβού ή τσάι του Ταϋγέτου (Sideritis clandestina)
• μαλοτήρας ή καλοκοιμηθιά ειναι το τσάι της Κρήτης (Sideritis syriaca)
• τσάι της Εύβοιας ή τσάι απ’ το Δέλφι (Sideritis euboea)
• τσάι του Ολύμπου (Sideritis scardica)
• τσάι του Παρνασσού ή τσάι του Βελουχιού (Sideritis raeseri)

Όλα τα τσάγια του βουνού κινδυνεύουν να εξαφανιστούν λόγω της υπερκατανάλωσης.

Πρέπει να ακολουθούμε τις σωστές οδηγίες συγκομιδής για την διάσωση των ειδών στις επόμενες γενεές.

Πηγές

http://el.wikipedia.org

Μ πληροφορίες από  http://www.hellenicherbs.gr/