Μάνα με κακοπάντρεψες και μόδωκες Βλαχάκη,
μ’ έδωκες στα κατούμενα, και μ’ έδωκες στους κάμπους.
Εγώ το κάμα δεν βαστώ, ζεστό νερό δεν πίνω•
εδώ τρυγόνες δεν λαλούν, κι ουδέ τρυγονοπούλες,
το λεν οι κούκοι στα βουνά κ’ οι πέρδικες στα πλάγια,
το ποια έχει άντρα στην ξενιτιά, και γιο στο Μπουκουρέστι,
πες τους να μη τους καρτερεί να μην τους παντεχαίνει,
τι βλάχισσες είναι κακές, είναι καγκελοφρύδες,
έχουν τα μάτια σαν ελιά, τα φρύδια σαν γαϊτάνι,
κι αυτό το ματοτσίνορο σαν φράγκικό δοξάρι,
καίουν τους νέους στην καρδιά, καίουν τα φυλλοκάρδια,
πάνουν παιδιά ανύπαντρα κι έρχονται ρημαγμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου