Σε αμηχανία βρίσκεται η διεθνής κοινότητα, καθώς το Κρεμλίνο προχωρεί σε επίδειξη ισχύος τόσο στην Κριμαία όσο και σε άλλες περιοχές της Ρωσίας στη σκιά των ραγδαίων εξελίξεων στην Ουκρανία και τη βίαιη εκδίωξη από την εξουσία του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς.
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν εμφανίζεται έτοιμος για όλα, καθώς οι εξελίξεις που διαγράφονται στην Ουκρανία, θίγουν όχι μόνο τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Μόσχας, αλλά έχουν προκαλέσει αναστάτωση στον ρωσόφωνο πληθυσμό που βρέθηκε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, να είναι υπήκοος της Ουκρανίας.
Όπως μετέδωσε το RT, ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλάντιμιρ Πούτιν, έδωσε εντολή να διεξαχθούν άμεσα στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας, προκειμένου να διαπιστωθεί το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων στο δυτικό τμήμα της χώρας. Με νεώτερη ανακοίνωση, το Υπουργείο Άμυνας της χώρας ξεκαθάρισε πως τα γυμνάσια αυτά δεν σχετίζονται με την κατάσταση στην Ουκρανία.
Ωστόσο, ήδη πλήθος δημοσιευμάτων επισημαίνουν πως υπάρχει έντονη φημολογία για επικείμενη στρατιωτική επέμβαση στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας, στο οποίο διαμένουν κυρίως κάτοικοι που υποστηρίζουν ανοιχτά την ανάγκη ένταξης της χώρας στη ζώνη επιρροής της Μόσχας.
«Η Μόσχα παρακολουθεί τις εξελίξεις στην Κριμαία, καθώς και τι συμβαίνει γύρω από τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις και τις αποθήκες οπλισμού του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Προς αυτήν την κατεύθυνση λαμβάνουμε μέτρα για να ασφαλίσουμε τις εγκαταστάσεις, τις υποδομές και τα οπλοστάσια στην ευρύτερη περιοχή» ανέφερε ο Υπουργός Άμυνας της Ρωσίας Σεργκέι Σόιγκου, χωρίς ωστόσο να διευκρινίσει τι ακριβώς μέτρα λαμβάνει η Ρωσία.
Σημειώνεται ότι η Κριμαία, η οποία ανήκε παλαιότερα -όταν ακόμη υπήρχε η ΕΣΣΔ- στη Ρωσία, παραχωρήθηκε στη Σοβιετική Δημοκρατία της Ουκρανίας το 1954. Σε αυτή συνεχίζει να ελλιμενίζεται ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας, στο ιστορικό του αρχηγείο, στο λιμάνι της Σεβαστούπολης.
Πατήστε εδώ για αν δείτε LIVE εικόνα από την Κριμαία
Σε κατάσταση ετοιμότητας οι Ένοπλες Δυνάμεις
«Σύμφωνα με μια διαταγή του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι δυνάμεις της Δυτικής Στρατιωτικής Διοίκησης τέθηκαν σε κατάσταση ετοιμότητας στις 14.00 το μεσημέρι (12.00 ώρα Ελλάδας) σήμερα», μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Interfax επικαλούμενο μια ανακοίνωση του Υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου.
Ο Βλάντιμιρ Πούτιν έχει διατάξει σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν να διεξάγονται διάφορες στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης κλίμακας σε πολλές περιοχές της Ρωσίας, αφότου επανήλθε στην προεδρία το 2012. Όπως υποστηρίζει ο στρατός πρέπει να παραμένει σε ετοιμότητα από τη στιγμή μάλιστα που οι γεωπολιτικές συγκυρίες είναι ευνοϊκές για τα ρωσικά συμφέροντα.
Ο Σεργκέι Σόιγκου διευκρίνισε ότι τα στρατιωτικά γυμνάσια θα διεξαχθούν σε δύο φάσεις και θα τερματιστούν την 3η Μαρτίου, ενώ σε αυτά θα λάβουν μέρος και δυνάμεις, οι οποίες εδρεύουν στο κεντρικό τμήμα της Ρωσίας.
Ο Βλάντιμιρ Πούτιν δεν έχει τοποθετηθεί δημόσια για την κρίση στην Ουκρανία μετά την αποπομπή του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς το Σαββατοκύριακο, έπειτα από την πολύμηνη πολιτική αναταραχή την οποία πυροδότησε η απόφασή του να υπαναχωρήσει από τις υπό διαπραγμάτευση συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση, προωθώντας ακόμα περισσότερο τις σχέσεις καλής γειτονίας με τη Ρωσία.
(Άσκηση ετοιμότητας από τις Ρώσικες Ένοπλες Δυνάμεις )
Το «αδελφό έθνος» και η στάση της Δύσης
Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ έχουν ξεκαθαρίσει στη Μόσχα πως μια στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή. Ο Υπουργός Άμυνας της Βρετανίας Φίλιπ Χάμοντ δήλωσε ότι «η Βρετανία θα παρακολουθεί τις ρωσικές στρατιωτικές κινήσεις και παραμένει αντίθετη στις εξωτερικές επεμβάσεις στην Ουκρανία».
Ωστόσο, διεθνείς αναλυτές εκτιμούν πως όσο οι φιλοδυτικοί κερδίζουν έδαφος στην Ουκρανία, τόσο θα αυξάνεται η πίεση στο Κρεμλίνο να αναλάβει δράση. Δεν είναι λίγες εξάλλου οι φορές που ο Ρώσος πρόεδρος έχει δηλώσει «πόσο σημαντικές είναι οι γειτονικές χώρες για τη Ρωσία».
Σε ομιλία του στο Κίεβο τον Ιούλιο του 2013 είχε αναφερθεί «στις αξίες των Ορθόδοξων Σλάβων», υπενθυμίζοντας ότι τον 17ο αιώνα είχαν συνενωθεί Ρωσία και Ουκρανία. Τότε είχε ξεκαθαρίσει πως η Ουκρανία δεν θα έπρεπε να γίνει συνεργάτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά να ενωθεί με την τελωνειακή Ένωση Ρωσίας-Λευκορωσίας και Καζακστάν.
Το «αδελφό έθνος», όπως αποκάλεσε στο παρελθόν την Ουκρανία ο Πούτιν, βρίσκεται πλέον στη γειτονιά της ΕΕ και οι Βρυξέλλες εμφανίζονται ιδιαίτερα ανήσυχες για τις ραγδαίες εξελίξεις. Ο πρόεδρος της Ρωσίας είχε αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξή του πως δεν θα είχε αντίρρηση ένταξης της Ουκρανίας σε μια… Ευρασιατική Ένωση στην ευρύτερη περιοχή.
Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ δήλωσε την Δευτέρα ότι «τα συμφέροντα και οι υπήκοοι της Ρωσίας στην Ουκρανία απειλούνται», χρησιμοποιώντας μια ρητορική που παραπέμπει στις δηλώσεις που είχαν δικαιολογήσει την εισβολή ρωσικών δυνάμεων στη Γεωργία το 2008, όταν ο ίδιος βρισκόταν στον προεδρικό θώκο.
(Άσκηση του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας)
(Νέα στρατιωτικά ελικόπτερα για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας )
Καζάνι που βράζει η Κριμαία
Η ένταση στην Ουκρανία, έχει μεταφερθεί στις ρωσόφωνες περιοχές καθώς ήδη σημειώνονται συγκρούσεις στην πρωτεύουσα της αυτόνομης περιοχής της Κριμαίας, Σιμφερόπολη, ανάμεσα στους φίλους του νέου καθεστώτος του Κιέβου (με την συμπαράσταση των Ταρτάρων) και Ρωσόφωνων, που ουδέποτε απαρνήθηκαν τη «Μητέρα Πατρίδα».
Ήδη στους συγκεντρωμένους ρωσόφωνους διαδηλωτές μπροστά στην τοπική Βουλή της Σιμφερόπολης, καταφθάνουν κατάμεστα τρένα με διαδηλωτές από την Σεβαστούπολη, όπου επίσης κυριαρχεί ο ρωσικός πληθυσμός, για να υποστηρίξουν τους ντόπιους που έχουν ξεσηκωθεί εναντίον των δραματικών εξελίξεων στο Κίεβο.
Δημοσιογραφικές πληροφορίες, αναφέρουν ότι ρωσικές σημαίες κυματίζουν στην Σεβαστούπολη, όπου ήδη έκαναν την εμφάνισή τους ρωσικά θωρακισμένα οχήματα.
Μια ανεξάρτητη Κριμαία εντός της Ουκρανίας
Με αυτή την έννοια η ελίτ στην Κριμαία έτυχε ειδικών προνομίων από τη Μόσχα τα τελευταία 20 χρόνια, και αυτά έχουν προκύψει από την συνεχή αντιπαράθεση με την Ουκρανία. Υπό την κάλυψη της Μόσχας, το Ανώτατο Συμβούλιο της Κριμαίας ενέκρινε στην Συμφερούπολη την πράξη για την ανεξαρτησία της Κριμαίας στις 5 Μαΐου 1992. Η απόφαση για τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για την πράξη αυτή εγκρίθηκε νωρίτερα. Λίγο αργότερα όμως, ακυρώθηκε η ρύθμιση σχετικά με το δημοψήφισμα.
Το επίκεντρο του αγώνα για την Σεβαστούπολη της Κριμαίας σύντομα μετατοπίστηκε στο στόλο της Μαύρης Θάλασσας, ο οποίος είχε επίσημα απροσδιόριστο καθεστώς μέχρι το 1997. Σε αυτόν τον αγώνα, η ρωσική κυβέρνηση, η διοίκηση του στόλου της Μαύρης Θάλασσας , το ανώτατο συμβούλιο της Κριμαίας και το δημοτικό συμβούλιο Σεβαστούπολης ενήργησαν συντονισμένα. Ένας βασικός παράγοντας που είχε συμβάλλει στη διαδικασία ήταν το Σύνταγμα της Κριμαίας του 1992, το οποίο διακήρυξε την χερσόνησο «μία ανεξάρτητη κρατική οντότητα στο εσωτερικό της Ουκρανίας». Μπορεί ένα ανεξάρτητο κράτος να είναι μέρος της Ουκρανίας, και αν είναι, να είναι ανεξάρτητο; Αρχικά, μια πολύ βολική ερμηνεία για όλες τις πλευρές.
Η περιορισμένη εμπειρία της ανεξαρτησίας της Κριμαίας έδειξε πόσο επικίνδυνος θα μπορούσε να είναι αυτός ο δρόμος. Σχεδόν ανεξέλεγκτα, η Κριμαία φλέρταρε με τον εμφύλιο πόλεμο για πολλά χρόνια. Αρκετές παραστρατιωτικές ομάδες με εξτρεμιστικά συνθήματα έκαναν την εμφάνισή τους. Όλες οι εθνοτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις επιδεινώθηκαν.
Ο στόλος
Από την αρχή του νεώτερου αγώνα για την Κριμαία, η ουκρανική κυβέρνηση υποτίμησε τη σημασία του στόλου της Μαύρης Θάλασσας, ο οποίος έγινε ένα εργαλείο του Κρεμλίνου για την αντιμετώπιση της Ουκρανίας. Μέχρι τη στιγμή που η Ουκρανία κήρυξε την ανεξαρτησία το 1991, ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας ήταν μια ισχυρή στρατιωτική οργάνωση και δύναμη. Είχε περίπου 100.000 προσωπικό, και περίπου 60.000 επιπλέον άνθρωποι εργάζονταν στις επιχειρήσεις και τα θεσμικά του όργανα. Η μεσογειακή μοίρα ήταν πάντα σε ετοιμότητα. Τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας από το Ισμαήλ προς το Μπατούμι φιλοξενούσαν πάνω από 800 πολεμικά πλοία, πλοιάρια και βάρκες ... και όλη αυτή η δύναμη, το ανθρώπινο δυναμικό της γύρισε εναντίον του ουκρανικού κράτους, σε μια προσπάθεια να αρνηθεί την Ουκρανία μια διέξοδο προς τη θάλασσα.
Το επίσημο Κίεβο δεν παρεμβαίνει με την κατάσταση του στόλου το φθινόπωρο του 1991. Στις 30 Δεκεμβρίου 1991 η ουκρανική αντιπροσωπεία στο Μινσκ αναγνώρισε το στόλο της Μαύρης Θάλασσας ως στρατηγική δύναμη. Αυτό σήμαινε ότι η Ρωσία θα συνέχιζε να τον ελέγχει. Το Κίεβο για έναν λόγο δεν συνειδητοποίησε ότι ο αγώνας για τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας ήταν στην πραγματικότητα μια μάχη για την Κριμαία και την Σεβαστούπολη, ο οποίος με τη σειρά του θα καθορίσει το μέλλον της Ουκρανίας ως πλήρως κυρίαρχου κράτους. Ενώ οι Ρώσοι είδαν το στόλο της Μαύρης Θάλασσας ως ένα εξαιρετικά σημαντικό στρατιωτικό και πολιτικό εργαλείο με το οποίο προστατεύουν τα εθνικά τους συμφέροντα, η ουκρανική πλευρά δεν αναγνώρισε τη σημασία του.
Η πολεμική προπαγάνδα έχει και πάλι αναζωογονηθεί στην Κριμαία. Οι αντίπαλοι της Ουκρανίας εκπόνησαν δύο κύρια θεματικά πεδία: Την άθλια ζωή της Κριμαίας στην Ουκρανία και την μεγάλη ευλογία να γίνει μια ρωσική ή ανεξάρτητη επικράτεια. Οι αντίπαλοι της Ρωσίας θεωρούν την Κριμαία ως ζωντανή απόδειξη ότι οι αποσχιστικές τάσεις δεν βελτιώνουν το επίπεδο ζωής των κατοίκων μιας περιφέρειας.
Οι συνεχιζόμενες τριβές μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας σπρώχνουν τη χερσόνησο στο χείλος της ένοπλης σύγκρουσης, ενεργοποιώντας την εσωτερική εχθρότητα. Τα κύρια προβλήματα της Κριμαίας δεν είναι πολύ διαφορετικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άλλες περιοχές της Ουκρανίας: Αναποτελεσματική διαχείριση, μεγάλη διαφθορά, οικονομία του οργανωμένου εγκλήματος, απουσία αποτελεσματικών μηχανισμών της κοινωνίας των πολιτών.
Η Κριμαία σήμερα, όπως το σύνολο της Ουκρανίας, σε γενικές γραμμές έχει μετατραπεί σε έναν πρόσφορο πεδίο για την απρόσκοπτη υλοποίηση των ξένων οικονομικών και πολιτικών φιλοδοξιών. Την ίδια στιγμή, οι παραγωγικές δυνάμεις του κράτους και του πληθυσμού του έχουν επιδεινωθεί και συνεχίζουν να επιδεινώνονται δραματικά. Το θράσος και η ατιμωρησία των τοπικών «ελίτ» προσεγγίζει την φεουδαρχική ανομία.
Στην απουσία πραγματικής δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, η ομοσπονδοποίηση και αυτονόμηση οδηγεί αναπόφευκτα στον εκφυλισμό των περιφερειών, τη διάλυση της χώρας και την απώλεια των εδαφών της, τα οποία θα καταλήξουν στα γειτονικά κράτη.
ΠΗΓΗ: http://www.zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου