Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ (Πολυφωνικό)

Απ: τραγούδια της ξενιτιάς

Ενα από τα γνωστότερα θεματικά μοτίβα του ηπειρώτικου πολυφωνικού τραγουδιού σε παραλλαγή του από τη συλλογή του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΤΣΙΑ "ΠΩΓΩΝΙ ΔΕΡΟΠΟΛΗ, ΗΘΗ ΚΙ ΕΘΙΜΑ", από την ψηφιακή βιβλιοθήκη του ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ της "ΑΠΕΙΡΟΥ". ο τίτλος του συγγραφέα. μαρτυρία του ΣΩΚΡΑΤΗ ΤΣΙΑΒΟΥ θέλει τον ίδιο να μετατρέπει το "ΚΛΑΙΝ'ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ ΤΑ ΛΙΘΑΡΙΑ" σε "ΚΛΑΙΝ'ΟΙ ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΣΤΑ ΠΛΑΓΙΑ" με στόχο το εύληπτο του νοήματος... η κατάληξη του τραγουδιού συναντιέται με ένα άλλο τραγούδι της ξενιτιάς, το "ΜΑΥΡΑ ΜΟΥ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ", τραγουδισμένο από Ήπειρο μέχρι Θράκη.


Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ (Πολυφωνικό)


Κλαίνε οι πέρδικες στα πλάγια, κλαίνε τον καημό.
Έκλαιγα κι εγώ ο καημένος τον ξεχωρισμό.
Πως θαλά ξεχωρισθούμε, τώρα το ταχιό,
Γιατί ‘γω τώρα θα φύγω, θα ξενιτευτώ
Ωρ’, εγώ θα πάω στα ξένα και στα μακρινά
και θα ζούμε χωρισμένοι χρόνια δώδεκα.
Δώδεκα χρόνια περάσαν, κι ένα ‘ξαμηνο.
Ούτε γράμμα δεν μου στέλνει, ούτε αντιλογιά.
Μώρ’ μου στέλνει ένα μαντήλι με δώδεκα φλωριά,
Και στο πάτο στο μαντίλι, μου ‘χει αντιλογιά.
- Αν θέλεις, κόρη μ’, παντρέψου, θέλεις καλογριά,
θέλεις τα μαύρα βάλε και καρτέρα με.
Εδώ μές’ στα ξένα που’ρθα, επαντρεύτηκα.
Κι επήρα μια γυναίκα, μάγισσα.
Που μαγεύει, τα καράβια και τις θάλασσές.
Ωρ’ μάγεψε και εμένα και δεν έρχομαι.
Σύντα κινώ για να ‘ρθω, χιόνια και βροχές
Σύντα γυρίζω πίσω, ήλιος, ξαστεριες.                                                                   ΠΗΓΗ:ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ.